8 juni bij Las Salinas
Op 8 juni was het de tweede keer dat we de T&T-avond bij Las Salinas deden. En dit keer was het een “gewone” avond. Dat wil zeggen: we kregen een veel duidelijker beeld van hoe het er normaal gesproken aan toegaat daar.
Evelien was al ruim voor acht uur aanwezig en kreeg een plaatsje aan de bar, vanwaaruit ze het restaurant kon overzien en de voordeur in de gaten houden. Het was behoorlijk druk met eters en het personeel liep zich de benen uit het lijf.
Al snel kwam onze eerste gast binnenlopen, die al meteen aansloot aan de bar. Het was in het restaurant rumoerig genoeg om een privégesprek te kunnen voeren, en niet zo lawaaiig dat je er last van had. En er sloten meer van onze vaste gasten aan bij ons groepje aan de bar.
Inmiddels was het een uur of negen, en waren meer en meer bezoekers van het restaurant klaar met eten. Achterin, in een rustig hoekje kwam nu een tafel voor ons vrij, zodat we daar verder konden kletsen. Maar een paar mensen zaten blijkbaar zó fijn bij de bar, dat ze gewoon daar bleven.
Tegen een uur of tien waren vrijwel alle eters vertrokken en allengs werd het licht wat gedempt en de muziek werd steeds luider. Op een gegeven moment was een ontspannen gesprek niet meer mogelijk, maar kon je hooguit nog praten met degene die vlak naast je zat.
En zo ging het verder, omstreeks elf uur was het gewoon volop feest en begonnen er mensen te dansen. Er waren ook lichteffecten. Af en toe werden er grote wolken rook in de ruimte geblazen. Het ging eigenlijk steeds meer lijken op een disco uit de jaren tachtig of negentig van de vorige eeuw. “Just like old times.”
Er ontstond een gezellige mix van stamgasten en mensen van onze eigen groep en we voelden ons meer dan welkom. We waren helemaal geïntegreerd. De mensen die van feesten houden, kunnen hun hart ophalen.
Het is duidelijk dat met zoveel herrie, zoveel lichteffecten en zoveel rook niet iedereen zich meer op zijn gemak zal voelen. Maar aan het begin van de avond was het best lekker rustig. Het ligt er maar aan, hoe laat je aankomt en wanneer je weer vertrekt.
June 8th at Las Salinas
On June 8th it was the second time we did the T&T evening at Las Salinas. And this time it was a “normal” evening. That is to say: we got a much clearer picture of how things normally go there.
Evelien was there well before eight o’clock and got a seat at the bar, from where she could look out over the restaurant and keep an eye on the front door. It was quite busy with diners and the staff was running their legs off.
Soon our first guest walked in, who immediately joined at the bar. It was noisy enough in the restaurant to have a private conversation, but not so loud that you were bothered by it. And more of our regular guests joined our group at the bar.
By now it was about nine o’clock, and more and more visitors to the restaurant had finished eating. At the back, in a quiet corner, a table became available for us, so we could continue chatting there. But a few people were apparently so comfortable at the bar that they just stayed there.
Around ten o’clock, almost all the diners had left and gradually the lights dimmed and the music became louder. At a certain point, a relaxed conversation was no longer possible, but at most you could talk to the person sitting next to you.
And so it went on, around eleven o’clock it was just full-on partying and people started dancing. There were also light effects. Every now and then large clouds of smoke were blown into the room. It actually started to look more and more like a disco from the eighties or nineties of the last century. “Just like old times.”
A pleasant mix of regulars and people from our own group emerged and we felt more than welcome. We were completely integrated. People who like to party can indulge themselves.
It is clear that with so much noise, so many light effects and so much smoke, not everyone will feel at ease anymore. But at the beginning of the evening it was quite nice and quiet. It just depends on what time you arrive and when you leave again.